Arka kapağındaki ‘bozkurt’ ibaresini görünce bir fantastik romanda bozkurtların ne işi var diye merak edip kitabı satın aldım. Bugüne kadar fantastik edebiyattan sadece Harry Potter’ı okudum. Ondan da bir çok insan kadar etkilenmemişimdir herhalde. Yani kitapla ilgili fikrimi yazarken durumumu dikkate alın. Yeminler ve Prangalar’ın konusunu beğendim. Ama karakterler kitaptan ayrı değerlendirilince daha başarılı bence. Özellikle bir karaktere ısındım. 16 yaşındaki kolsuz denizci ‘Elsdon’. Bana İhsan Oktay Anar'ın ‘Amat’ındaki, hatta Feridun Fazıl Tülbentçi’nin ‘Barbaros Hayreddin Geliyor’ eserindeki denizcileri anımsattı bir şekilde. Hani eski Türkler dişi bir kurdun oğulları ve kızları olarak doğduklarına, kolsuz kalan bir oğlanın çoğalmasıyla var olduklarına inanırlar ya… Elsdon da kolsuz bir çocuk ve topraktan türemiş. Bence kitapta kilit bir öneme sahip. İslamiyet’ten ciddi şekilde esinlenerek oluşturulduğunu düşündüğüm ‘Kaolin Halefleri’ne hizmet ediyor. Hikâyesinde gizli bir anne özlemi de var. O yüzden bu karakterin bölümlerini okumak keyifliydi. Dikkat değer bir karakter de Linton. Harry Potter’daki Albus Dumbledore’u hatırlattı bana. Gücü ve olaylara bakışı itibariyle oldukça ilginç bir karakter. Kitabın eleştiriye açık yanı var mı? Fazlasıyla var. Bir kere kitabı okurken karakterleri nerdeyse not almak gerekiyor. Yakındiyar haneleri, bozkurt karakterler, Kastapoll yoldaşları derken ‘bir puzzle’ın ortasına düşmüş gibi oluyorsunuz. Parçalar kafanızda bir bütün oluşturana kadar 400-500 sayfa geçiyor. 3-5 karakterin önemli olduğu ancak kitabın bitimine doğru anlaşılıyor. İkincisi kitap kalın ve yazarın dili ağdalı. Aynı cümleyi bir kaç kez okumuşluğum var. Romanı okumak bu bakımdan cesaret gerektiyor. Fantastik tutkunlarına okuyun veya okumayın demek haddime değil belki ama bu alanda hiç kitap okumamış okurlara tavsiye edebilirim.

Yeminler ve PrangalarJ. M. Rocklin · Truva Yayınları · 201716 okunma

·

21 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selin Yetik