Onun için anlaşılmazdı bu, devam eden, devam edip duran bu
olağanüstü kaçış. Orman sonsuzca devam ediyordu. Sessizlik devam
ediyor, devam ediyordu. Kar durdu, ama soğuk devam ediyor
ve hatta, sanki siyah ağaçlardan çıkan buzlu bir sızıntı altlarında
donup pıhtılaşıyormuş gibi, artıyordu. Küçücük, gönülsüz bir
günışığı dalların çatısından süzülmeden önce saatler peşpeşe geçti,
günışığı köknarların kasvetli kütlelerini, birbirine dolaşmış ölü ve
canlı ağaçlan,- sık sık da, sanki ağaç onu mahsus yakalamış gibi,
dallarda tutulmuş bir kuşu açığa çıkarıyordu sadece. Kız ürperiyordu,
kendini, bir kurban olarak, ölü kuşla özdeşleştiriyordu.
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.