Öpünce geçmeyen gözle görülmeyen yaralarımız var...
Ama anneden ama babadan ya da yardan.
Canımızı yakan sesimizi kısan anılarımız var.
İlla ölmesi gerekmiyor gidenin yada yüreği yakanın.
Yaralanıyoruz işte birinden.
Hayali yara bantları yapıştırıyoruz gerçek yaralarımıza.
Bir sonraki yüreğe soruyoruz yaşanmışlıkların hesabını.
İşte o zaman kaybediyoruz.
Her sabah yeniden başlıyor hayat.
Her sabah yeniden öğreniyoruz nefes almayı.
Hayatta en pahalı şey aldığımız nefes..!
~
İncir Reçeli
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.