elfriede jelinek bu romanında küçük bir avusturya kasabasında kadın erkek ilişkilerini ele alıyor. genel olarak kadınların sosyal durumunu. kapitalist ve ataerkil bir toplumda kadınların istismar edilmesi, bedenen sömürülmesi. cinsiyet baskısı ve modern yaşamda kadın cinselliği. kitap sosyal bir gerçeklik sunuyor okura.
yazar büyük harf kullanmıyor. kullandığı zaman da bunu Vurgu için yapıyor. kısa cümleler tercih ediyor. cümlelerde duygu yok. biraz herta müller tarzını andırıyor. sıra dışı bir üslup. sindirmesi pek kolay değil. çok depresif bir anlatım. çok fazla olumsuzluk var. önemli görünen her şey bir anda önemsiz hale getiriliyor. sürekli tekrarlar var. bir cümle on kere söyleniyor. sürekli tekrarlar var. acaba yazar kadınların tekdüze yaşamına mı vurgu yapmak istiyor? Her gün aynı şeyler. monoton bir yaşam. monoton bir yazım tekniği. belki brigette ve paula'nın varoluşunun önemsizliğini ya da anlamsızlığını anlatıyor.
kadınların acı çekmek için, erkeklerin çalışmak için dünyaya geldiği bir yer. kadınların çilesi çok, gelecekleri yok. onlar sadece iyi bir eş ve ev istiyorlar. onlar için önemli olan doğru erkek tarafından seçilmektir. erkekleri hayatın merkezine koyarlar. erkekler tüm istekleri için bir bilettir.
olayların geçtiği 1975 yılında kadınların erkekler gibi ekonomik bağımsızlıkları yoktu. kadınlar ekonomik olarak erkeklere güvenmek zorundaydı. ancak olay bu kadarla sınırlı kalmaz. kadınlar erkekler için cinsel bir obje olarak görülür. erkekler böyle bir dünyada neden evlensin ki? zaten istedikleri vakit seks ihtiyaçlarını karşılamıyorlar mı? erkek anneleri oğullarına öğüt verir: "sen nihayetinde bir erkeksin! sakın dünyaya bir piç getireyim deme ve eğer birisiyle yatmak zorundaysan da paralı biriyle yat!" her şeyin ucu ekonomiye dayanıyor. ilişkide belirleyici faktör paradır.
erkekler bencildir. kişisel tatminiyet dışında bir şey düşünmezler. kadınların da onlardan aşağı kalır yanı yok. yalan söylerler, dolaplar çevirirler. sevdikleri erkekler onlarla evlensin diye hamile kalmaya çalışırlar.
kadınlar erkekleri ayartmak için farklı yöntemlere başvururlar.
brigette saçlarını boyar ve bedenini bir silah gibi kullanır.
paula ise hamaratlığını gösterir. erkeğine güzel yemekler yapar.
brigette'in mutluluğu erkeğe bağlıyken, paula'nın mutluluğu erkek tarafından tehdit ediliyor.
iki kız da farklı yöntemler kullanır. ama amaç aynıdır: güvenlik. geleceklerini, hayatlarını güvence altına almak. ancak romanın sonunda görüyoruz ki kadınlar neyi seçerse seçsinler yine de mutsuzlar.
kitapta para ve erkeği kazanmanın tek yolunun seksten geçmesi, kadınların cinsel obje haline getirilmesi eleştiriye fazlasıyla açık. kitap sanki kadınların amaçlarına sadece seks sayesinde kavuşabileceği gibi yanlış bir fikri savun(m)uyor. seks evliliğe yol açmaz. tam tersine evlilikleri geciktirir. brigette ve paula bunu geç de olsa öğrenir. evlilik de bir çözüm değil nihayetinde. kadınlar evlenince de çalışmak zorunda kalıyorlar. üstelik daha çok çalışmak zorundalar. bu sefer kocaları için de çalışıyorlar. onların içki, kumar parası için çalışıyorlar. ve kazandıkları yetmeyince kendi bedenlerini satmaya başlıyorlar. sonuçta olan yine kadına oluyor. belki jelinek bu örnekleri vererek bunu bize kasten göstermek istiyor. hayatta mutlu olmak için iyi bir eş ya da çok paraya ihtiyacın tek başına yeterli olmadığının altını çiziyor.
