"solmayan papatyalara yürüyor şiirler,
ellerinden tuttuğu gurbertine düştüğü bir iklim, yalnızlık kokan
aklında kalmış üç beş satır kader siyah mürekkebinde,
ve maviyi mesken tutmuş düşlerinde dalıp giden gözleri
bitti bitecek bir yol bu ayaklarına dikenler batarken yürüdüğü
Gecelerin karanlığında inim inim inleyen hep söylenmemişler
Bir dertli saz kalemi çalıp durduğu mısralarda
acıdan güfteler kulağımda çınlayan,
bir özlem ki birikmiş yarım nefeslere de sığmayan
susma vakti gelmiştir gönül
unutulmuş bir aşk sükutunda
mühür vurma zamanı gelmiştir yalnızlığın kapısına.."