Momo… Bu bir çocuk kitabı mı yoksa yetişkinlere yönelik bir kitap mı önce onu konuşmak isterim. Bana kalırsa Momo aslında çocuklar için yazılmış gibi gözüken ama özünde yetişkinlere de hitap eden bir eser. Ben kitabı okuduğum süre boyunca kendimi animasyon film izler gibi hissettim. Duman adamlar, konuşan kaplumbağalar, çocukların yaşlı arkadaşları, zaman durdurmalar vs bunları gözümde öyle bir canlandırmışım ki kitap bittiğinde ışıklar açıldı sinema bitti sanki  Kitap elime popüler kültür gereği geçti. Hani ilk baskı yılına bakılırsa benim henüz okuyor olmam aa şöyle de bir kitap varmış alıp okuyayımdan ziyade, herkesin elinde bu sıra şu kitap var dur ben de geri kalmayayım da okuyayım sebepli oldu. Ne kadar doğru bilemiyorum ama çoğunluğa göre hareket ediyoruz. Neyse, iyi ki de okumuşum dediğim bir eser oldu elbette. Malum arada popüler kültür zehirlenmesi yaşamıyor da değiliz çünkü. Kısaca özetlemek gerekirse; nereden geldiği bilinmeyen küçük bir kız çocuğu Momo. Kitabın geçtiği şehre geliyor ve eski bir harabede yaşamını devam ettirmeye başlıyor, tabi çevre halkın yardımı ile. Momo çok iyi bir dinleyici üstelik, herkes onu çok seviyor. Sonrasında fantastik kısım ortaya çıkıyor ve bize zamanın önemini anlatıyor. Kitabın son söz kısmındaki şu cümle tüylerimi diken diken etti "Ben size bütün bunları olup bitmiş gibi anlattım, çünkü biri de bana böyle anlattı. Oysa gelecekte olacakmış gibi de anlatabilirdim." Yani insan bi düşünüyor tabii Michael Ende bu eseri 1973’te kaleme alırken zaten geleceği görür gibi yazmış acaba 50 sene sonra ne olur diye. Kitabı okurken göreceksiniz ki Momo size zaman üzerinden bir çok mesaj veriyor kitabın alıntısı o yüzden çok fazla olabilir. Hatta kurgusundan çok aralardaki cümlelere bayıldım ben. Son olarak neden 6 puan verdiğime gelelim, evet kitap güzeldi evet kitap okunulası bir kitaptı ama şahsen bilim kurgu türü filmleri dahi sevmeyen ben; kitabın yarısından fazlasını kapsayan sürekli ağzında sigara bulunan, gri renkli duman adamların varlığından hoşlanmadım. Sevmiyorum böyle şeyleri, çocuklar daha sevimli şeylerle büyümeli… Özellikle kötü adam karakteri bile olsa sürekli ağızda sigara zikreden bir kitap, bilmiyorum puanlarını kırdı işte.

MomoMichael Ende · Pegasus Yayınları · 201766,3bin okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Milena