Zülal koç: "Oğuz Atay Korkuyu Beklerken'den " Unutulan"": Oğuz Atay Korkuyu Beklerken'den " Unutulan" Okuduğum korku hikayelerinden daha çok içimi ürperten, tüylerimi diken diken yapan bir hikaye... Oğuz Atay'ın bu hikayesi içimden bir parça alıp götürdü. Gerçekten bizlere bu hikayesinde nasıl bir yazar olduğunu gösteriyor. Bu kadar normal bir yazıyı kendi üslubuyla anlatması hikayeyi özel kılıyor. Kimileri için normal olan bu hikaye onun dilinden anlatılınca değer biçiliyor. Bakış açısı insanı insandan alıp başka diyarlara atıyor. Bu kadar sade bir yazıyı ancak Oğuz Atay gibi önemli bir yazarın kelimeleri süsleyebilir. Hikaye düz bir biçimde anlatıma başlıyor, bizi anılarıyla buluşturuyor. Sonra hikaye canlanmaya başlıyor. Ana karakter sevgilisini- hayatını- buluyor. Her şeyiyle dün gibi bildiği sevgilisini karşısında ölü buluyor. İşte burada başlayan anlatım tüyler ürpertici bir hal alıyor Anlatım karmaşık bir halde fakat yazı sade. İşte burada bile kendini özel kılıyor. Ana karakterin sevgilisini ( veya artık eski sevgilisi ) ölü bedeniyle anlatması bana, benim düşünceme en çok hitap eden yerdi. Gerçekten ustaca ve insanın bedenine işleyecek kelimeler kullanmış ve yine usta bir anlatımı var. Bir hikayeyi hikaye yapan yazarın görüşüdür bana göre. Bu hikayeyi özel kılan da Oğuz Atay'dır. Onun fikirleri ve kelimeleriyle canlanan bu hikaye herkesin hayatta bir kerecik olsa bile okuması veya en azından göz gezdirmesi gerekir. Oğuz Atay'dan öğreneceğimiz daha çok şey var...

Okuduğum korku hikayelerinden daha çok içimi ürperten, tüylerimi diken diken yapan bir hikaye... Oğuz Atay'ın bu hikayesi içimden bir parça alıp götürdü. Gerçekten bizlere bu hikayesinde nasıl bir yazar olduğunu gösteriyor. Bu kadar normal bir yazıyı kendi üslubuyla anlatması hikayeyi özel kılıyor. Kimileri için normal olan bu hikaye onun dilinden anlatılınca değer biçiliyor. Bakış açısı insanı insandan alıp başka diyarlara atıyor. Bu kadar sade bir yazıyı ancak Oğuz Atay gibi önemli bir yazarın kelimeleri süsleyebilir. Hikaye düz bir biçimde anlatıma başlıyor, bizi anılarıyla buluşturuyor. Sonra hikaye canlanmaya başlıyor. Ana karakter sevgilisini- hayatını- buluyor. Her şeyiyle dün gibi bildiği sevgilisini karşısında ölü buluyor. İşte burada başlayan anlatım tüyler ürpertici bir hal alıyor Anlatım karmaşık bir halde fakat yazı sade. İşte burada bile kendini özel kılıyor. Ana karakterin sevgilisini ( veya artık eski sevgilisi ) ölü bedeniyle anlatması bana, benim düşünceme en çok hitap eden yerdi. Gerçekten ustaca ve insanın bedenine işleyecek kelimeler kullanmış ve yine usta bir anlatımı var. Bir hikayeyi hikaye yapan yazarın görüşüdür bana göre. Bu hikayeyi özel kılan da Oğuz Atay'dır. Onun fikirleri ve kelimeleriyle canlanan bu hikaye herkesin hayatta bir kerecik olsa bile okuması veya en azından göz gezdirmesi gerekir. Oğuz Atay'dan öğreneceğimiz daha çok şey var...

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zülal koç