Bir gün sen çıktın geldin , daha öncekilerin ve daha sonrakilerin asla dolduramayacağı boşluğa dokundun bende, içimde benim bile haberdar olmadığım bir yere...
Bana eksik yanımı gösterdin ; sadece seninle kapanacak yarayı..... “ Bak” dedin “ işte tam burası ... burası Benim evim artık” der gibiydi bana gelişin.. Yüreğimin bütün kapılarını açtım sana. Bekledim... Sonu mutlu bitecek bir hikayem olsun falan da istemedim, sadece yaşanacak bir hikayem varsa seninle olsun istedim.
Şimdi öyle yanılgılar ortasındayım ki, her hatırlayış yeni bir yanlışlık oluveriyor. Oysa sende bir hayal bile olamadım hiç, işte buna kırıldım hep.
Artık bildiğim birşey var;
.....,,,,