Gönderi

Çocuklar geleceğin yarını (Alıntı)
Mendil alır mısın abi dedi, kirli ama güzel yüzüyle.Yok dedim, Sağ ol, sağ ol, benim var.Olsun sonra kullanırsın dedi titrek sesiyle. Peki dedim.Ver bir tane.Uzattım parayı, sevindi. Mendil kalsın” dedim, gücendi.Olmaz öyle şey, ben dilenci değilim.Peki dedim, Peki, kızma Aldım mendili elinden sordum: Adın ne senin?Murat dedi, Murat ama arkadaşlar ince, der zayıfım ya hani.Annen, baban yok mu senin?Bilmem, vardır herhalde. Hiç görmedim ki.Peki nerede yaşıyorsun sen? dedim.Her yerde dedi, hem de gülerekNasıl yani her yerde?Öyle sınırlamıyorum kendimi sizler gibi dedi ve patlattı kahkahayı.Haksız da sayılmazdı haniKimden alıyorsun sen bu mendilleri?Sakallı mehmet amcadan.Kaçtan veriyor sana tanesini 50 kurustan.Peki sen ne kazanıyorsun mendil başına?” ”lEe 50 kurus Ne yani hiç para almıyor mu Mehmet amcan senden? diye sordum şaşkınlıkla. Biraz kızgın baktı yüzüme: Siz hep böylesiniz zaten, karşılıksız iyilikten anlamazsınız. Niye ki dedim, anlattı.Bir keresinde bir abla ağlıyordu, Abla mendil alır mısın? diye sordum, defol diye bağırdı bana. Oysa, oysa vallahi satmayacaktım ben ona, gözyaşlarını silsin diye vermiştim mendili. Anlamadı… Ama ben yine de gizlice koydum çantasına. Peki dedim, Ben bir yıllık mendil ihtiyacımı alsam senden, bir seferde topluca yani olur mu? Olmaz” dedi kafasını iki yana sallayarak.Olmaz O zaman benim bütün günlerimi satın alırsın. Satılık olanlar sadece mendiller abi. Günlerimi bırak, bana kalsın
··
2 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.