Metaforlarla dolu 653 sayfalik bu yorucu hikaye daha ilk cumleleriyle beni buyuledi.Ama is finale gelince yillar once Lost dizi finalinde ne hissettiysem su anda da benzer seyler hissediyorum.Bu arada cogunlugun aksine benim favori karakterim Nakata degil Osima.Ne oldu simdi ruh halimle ozetlemem gerekirse;Haruki Murakami tarafindan esir alinmis gibiyim.Yine de basarili bir roman olmasina ragmen,biraz fazla abartildigini dusunuyorum.Daha detayli inceleme instagramda sevgiler.
