Ben çocukken futbolcular hala normal insanlardı. Yani onlardan biri gibi olmak istediğinizde kimse sizi hayalcilikle suçlamazdı. Televizyonda, özellikle Ashton Gate'te gördüğüm birçok oyuncu semtimizin ya da komşu semtin gençleriydi; saygıdeğer bir hayatı kazanmak için çok çalışan profesyoneller. Palabıyıklı futbolcular veya cumartesi günü boyunca akşamdan kalmalıktan kurtulmaya çalışan oyuncularla sokakta karşılaşmak işten değildi. Oyuncuların maça 1920'lerdeki gibi seyircilerle birlikte otobüsle gittiği günler geride kalmış olabilirdi, ama en azından oyuncuların çoğu seyircilerle aynı şehirde yaşıyordu.
Sayfa 16
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.