Merhaba,önce gülümsemek lazım,hadiii.:-)
Bizi kandırıyorlar,insanlar kötü,insanlar bencil diye.Böylece buna inanan insanlar,kendilerini korumak için bencil ve acımasız oluyorlar.Ama güzellikle yaşayan,gülümsemesi hep cebinde olan insanlar,bu oyuna alet olmuyor.Ben şahsen bir şey de kaybettiklerini düşünmüyorum bu güzel insanların.Zira kalpleri temiz kalıyor,gönülleri huzurlu oluyor.Ben bir insana güvenip,onu sevmişsem;hiçbir şekilde kaybetmem mesela.Çünkü karşılığında kötülük dahi görsem,derim ki bir derdi vardır muhakkak,yoksa böyle yapmazdı.Canı sağ olsun der devam ederim yoluma.Bir başkasına da öyle,bir diğerine de.Bu bir inanış,bir yaşama şekli.Ya hu ilk önce kendi gönlünü kazanan insan,şu hayatta ne kaybeder ki? Darbeler canını acıtmaz ki? Çünkü beklentisi yok,amacı var;güzellikler katmak.Belki bir gün bütün dünya buna inanır,bencilliğin ve acımasız olmanın hiçbir şey kazandırmadığını anlar.Zira doğarken hepimiz birer melektik,neden bunu korumayalım ki? Ben kırılmam,küsmem de insanlara.Yol uzun,yol çiçekli.
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.