Gönderi

Çok tuhaftır,düşünmem gereken onca şey olmasına karşın Polina ya olan duygularımın analizine dalmıştım. Polina dan uzakta oldugum bu iki hafta , simdi yanında olduğumdan cok daha rahattım. Oysa yolda hep onu düşünmüştüm onu özlemiştim. Düşlerimde bile hep o vardı. Şimdi bir kez daha soruyorum kendime aynı şeyi "seviyor muyum onu? " . Bir kez daha yanıt vermeye cesaret edemedim bu soruya . Daha doğrusu yüzüncü kez " nefret ediyorum ondan " dedim kendime. Evet nefret ediyorum ondan. Onu boğabilmek için ömrümün yarısını seve seve vereceğim anlarım oluyor bazen özellikle her konuşmamızın sonunda. Yemin ederim, bir hançeri göğsüne yavaş yavaş batirmama izin verseler,sanirim sevinçle kapardım hançeri
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.