"Halka kim zulmediyorsa etmişse, halkı kim eziyor ezmişse, onu kim sömürmüş sömürüyorsa, feodalite mi burjuvazi mi.. Halkın mutluluğunun önüne kim geçiyorsa ben sanatımla ve bütün hayatımla onun karşısındayım. Ben etle kemik nasıl birbirinden ayrılmazsa, sanatımın halktan ayrılmamasını isterim. Bu çağda halktan kopmuş bir sanata inanmıyorum." Bu muhteşem cümleleri kurmuş büyük usta Yaşar Kemal. Dediği gibi her romanında halktan karakterlerle, Anadolu'nun bağrında geçen halka dokunan olayları yazmış. Öyle yalılarda büyüyen insanlar göremezsiniz ya da davetlerde gezen insanlara rastlamazsınız onun eserlerinde. Ya bir memur vardır başrolde ya köylüler ya da bu eserde olduğu gibi kan davası güden insanlar. Yüzüme tokat yemiş bir hisle okuduğum bu kısa roman Hasan'ın babası Halil'in ölümüyle başlıyor. Hiç suçu olmamasına rağmen Hasan'ın annesi Esme sorumlu tutuluyor bu ölümden. Ve küçük Hasan'dan babasının kanını yerde bırakmamasını istiyorlar. Ama ne istemek her gün köyde başka bir söylenti, Esme için türlü iftiralar, Halil'in hortladığını söyleyenler. Ne için? Küçük Hasan'ın ellerine annesinin kanını bulaştırmak için... Eserde kan davası dışında kadının yeri, erkeğin önemi, büyüklerin ailedeki rolü, annelik olgusu gibi pek çok yan kavram işlenmiş. Peki toplumsal baskı bir insana neleri yaptırabilir? Ne kadar ileri boyuta taşınabilir? Bir çocuk annesini öldürebilir mi? Bu kitapta hepsi acı bir şekilde anlatılıyor.

Yılanı ÖldürselerYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 202019bin okunma

··

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.