Bu aralar O'na karşı biraz isyankarim
Tabi O'da bana karşı isyan ediyor
Ben derim beni anlamıyorsun
O der, sen beni anlamazsın
Oysa O'ydu sevin diyen
Tabi bende sordum
Sen değil miydin bana sev diyen
Bu kelimeden sonra
Ikimizde sustuk, uzunca bir süre
O bana karışmadı
Bende gezdim tozdum
Biraz içtim, haramın haramlığında yoğruldum
Aslında yalnızlığımda hep ağladım
Sustum, durdum, gülerken ağladım
Yetim, kimsesiz bir insan oldum
Uzakta, hiçlik içinde bir hiçtim
Satrlar sustu, kitaplar kağıt parçasına dönüştü
Doğa anlamını yitirdi
Ve kaldı elimde hiçlikte yalnızlık
Hiçlikte bir mehmet
Geçti geçti diyemem
ölüm kucaklar bedenimi
Ben hoş geldin diyemem
Geçti, geçti, geçti
M.menek