Herkese iyi akşamlar sayın 1000k lılar. Bu akşam sizlere geçtiğimiz Yaz başımdan geçen sıradışı bir olayı anlatacağım.
Ben bu iletiyi, otobüsün en ücra köşesinde (35 número :) rahatsız bir koltukta 12 saatlik yolculuğumun ilk dakikalarında yazarken, sizler rahat yataklarınıza uzanmış bir şekilde bu iletiyi okuyor olacaksınız.
Kafamda iki soru;
1)pantolon yırtılmadan memlekete varabilir miyim?
2)Öndeki koltuğa dizimi dayayınca öndeki insan rahatsız oluyor mu?
Neyse bu soruları bir kenara bırakıp mevzuya gelmeden önce; nasılsınız? İyi misiniz? Umarım hepiniz iyisinizdir. Kötüyseniz de iyi olursunuz.
O zaman hala okuyorsanız asıl konuya 1 yıldır düzenli aralıklarla üzerine düşündüğüm ama her seferinde sonuçsuz kalan ve beni hayrete düşüren, ilk günkü tazeliğini koruyan olaya geçiyorum. Biraz hikayeleştireceğim haberiniz olsun.
Geçtiğimiz yaz kardeşim Feyza(18) bana gezmeye gelmişti. Günler geçiyor biz geziyorduk. Geziyor geziyor istanbulu feth ediyorduk.
Bir cumartesi sabahı saat 9 sularında kalktık, el yüz yıkama fasılları vs. Vs. herzaman ki gibi rotasız, plansız, spontane bir şekilde ďışarı çıkıp gezmek için hazırlanmaya başladık. Hazırlıklara başlayamadık, çünkü aman tanrım😱 kardeşimin şarj aleti kayıp." Ne var sanki şarj aleti bu, kaybolur bulunur niye abartıyorsunuz." Dediğinizi duyar gibiyim. Ama Hayıııır o normal bir sarj aleti değil. Oo, 18 yaşında Snap, story tutkunu bir "genç kızın" şah damarı :)).
Neyse hazırlıklar durdu ve şarj aleti aramalarına başlandı. normal şartlarda 5 dk da bulunması gereken sarj aleti aramalarımızda 2. Saate ulaşmanıza rağmen henüz bir sonuca varamadık.
Öyle bir arama yaptık ki buz dolabından petek aralarına, halı altlarından, banyo dolabı üstlerine kadar odaları santim santim aradık. Malesef kardeşim kederli ben yorgun sarj aletini bulamadık. Umudu kestik.
Kalan hazırlıkları bitirip dışarı çıktık. Ayasofya'dan, Galata'ya, Eminönü'den üsküdara gezdik durduk.
Gece oldu evimize geldik. Son bir umut bir arama daha yaptık. Yok yok yok.
Neyse günün yorgunluğu üzerimizde yatmaya koyulduk havada bir sıcak ikimizde bir köşeye attık kendimizi yatış moduna geçti.
Ben salonda yattım, 2 karşılıklı kanepe, bir yemek masası bir tv klasik bir oturma odası işte. Ortak kullanım alanı sürekli orada durduğumuz bir yer. Ayakaltı. Yerdeki halı yıkanacak olduğundan yerde halı yoktu o akşam.
Sabah kalktım. Ben deli yattığım için kalktığımda yatmış olduğum yastık yere düşmüş. Kalktığım gibi su içmek için mutfağa gittim. Benden hemen önce kalkmış olan kardeşim yanıma mutfağa mutlu bir şekilde gelip abiiii sarj aletimi bulmuşsun nerdee bulduuun dedi bende dalga geçme olum kafan mı güzel ne sarj aleti dedim. Öyle böyle derken bir baktım. Aman tanrım şarj aleti akşam kafamı koyarak yattığım ve gecenin ilerleyen saatlerinde yere düşürmüş olduğum yastığın üzerinde duruyor. Şu kısmı yazarken şuan bile ürperdim.
Kardeşim korkudan bütün gün ördek gibi peşimde dolaşmıştı.
Bu olayı ölsem unutmam. Bir senedir herkese anlatıyorum bu olayı.
yaşamış olduğum en sıradışı olaydı .
Sizin başınıza gelen böyle doğaüstü bir olay Var mı?
Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim :)