Gönderi

Oysa toprak; vatan
"Eğildi. Yerden iki eliyle birden toprağı avuçlayıp önüme uzattı; -Bunu toprak sanıyorlar, dedi, boz bir avuç toprak... Oysa canı var bunun, ruhu var, onuru, şerefi var. Bu dile gelir konuşur, şahlanır, bu kükrer. Bu öfkelenmeye görsün bir kez, bir kez ayağa kalkmasın, seli boğar, ayı karartır, güneşi söndürür, dağları yerle bir eder. Toprak küheylan ata benzer, anaya, yâre benzer, ihmâle gelmez, ihanete gelmez. Değerini bilmeyenlere zulmü ağırdır toprağın. İnsanı toprak yetiştirir, toprak yüceltir. Toprakta kök salar insan, Toprakta boy atar. Bunu bir avuç toprak sanıyorlar. Oysa toprak; vatan."
Sayfa 15 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
··
8 görüntüleme
sö