Yaşar Kemal'in önerisiyle adını bulmuş, 8 hikayeden oluşan bir eser. Kendinden, vatanından, sevdiklerinden sürgün olan insanların hikayeleri kaleme alınmış. Zülfü Livaneli'nin dilini kitaplarını sevdiğimi her seferinde belirtsem de daha önceki eserlerinden aldığım tadı bu eserinde bulamadım. Kötü mü dersek asla değildi ama bir kardeşimin hikayesi, bir serenad... dan sonra okuduğum için belki beklentimi çok karşıladı da diyemem. Yine de bir Zülfü eseri ve yine okunası bir kitap, tavsiye ederim
