Sen yoktun.Terk edilmiş bir İstanbul vardı
Yaslanmış gökyüzünün umarsızlığına,Eylül rüzgârlarıyla sararan
Bayram kartpostallarına benzeyen.Sen yoktun,Bir çocuk ağlardı istasyonlarda,Geceyarıları uykumu bölerdi hıçkırıkları,Trenler geçerdi gözbebeklerimden,Kirlenirdi bembeyaz umutlarım.Sen yoktun,Yokluğunla kalkardı ada vapurları,Gölgelerimiz gezinirdi ağaçlıklı yollarda,Kayalıklarda seslerimiz çınlardı,Deniz seni sorardı bana.Sen yoktun,Tüm dünyayı değiştirebilirdim,Oysa aynalarda eskiyor yüzüm.Ne yana baksam karşımda bir anı,Meğer İstanbul ne çok benziyormuş sana.Sen yoktun,Omuzlarımda paramparça bir yürek,Göğüs kafesimde karmakarışık bir kafa,Kıvranarak olayların burgacında,Gezinirim sensizlikle, deliliğin sınırlarında.Sen yoktun,Sen yoktun,Kanayan bir sevda vardı
Yeryüzü ıssızlığında...!! #by yargic
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.