"...kendi adıma konuşursam, bu fakirliğe rağmen başka bir şeye dikkat ediyorum; gönül zenginliği. Kapım herkese açık ve herkes gelip benim fakir soframa oturabilir. Eğer elimden bir şey gelirse esirgemem, onu da yapmayı isterim. Evet, herkes için yaparım. Köyümüzü güzelleştirmeye imkan ve fırsatımız yok. Peki ya nefsimizi de mi?..."
Sayfa 92Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.