Okuyucu kitabı bitirdikten sonra "vay be" dediyse o kitap başkaları tarafından keşfedilmeyi bekleyen bir cevherdir işte bu kitap o kitap. Budizmin ortaya çıkışı,Buda nın hayatı,hayat felsefesi farklı bir pencereden dile getirilmiş ki kitap nobel ödüllü-1946 Resmi kayıtlara göre Gorlama Buda,M.Ö 563-483 yılları arasında Hindistan da yaşadığı tahmin edilen ruhani öğretmen ve Budizmin kurucusu Budizm ise Dünyanın 4.en çok üyesi bulunan dinidir 3.Hinduzim 2.İslam 1.Hristiyanlıktır. Bana göre Budizm; insanın kendini keşfetmesi, anlam arayışı ile ortaya çıkan bir din. Fark ettim ki insan topluluğu olarak bir şeyleri keşfedince onu isimlendirmeyi seviyoruz böylece daha kolay sınıflara ayırıp ihtiyacımız olduğunda elimizin altında hazır bulundurmak işimize geliyor Gerek var mıydı? Bilmiyorum. İnsanın kendini keşfetmesi için bir dine ihtiyaç duyması gerektiğini düşünmüyorum belki o bir araç olabilir ama amaç olmamalı Bir yolculuk düşünün ki bugün sizi sıcak yuvanizdan kopartıp cebinizde beş kuruş olmadan ,karnınız belki aç belkide açıkmak üzere ve üzerinizde sadece namahrem yerlerinizi örtecek bir bez parçası,ormanın içinde vahşi hayvanlarla yaşamak,ağzına tek lokma et dahi almayıp veganlığı benimseyen biri olarak hayatınızı idam edeceğinizi söyleseler biliyorum kulağa tam bir survivor gibi geliyor ama vaktin birinde başka bir kıtada bu şekilde yaşayan insanlar varmış gel zaman git zaman bu insanlar nefislerine hakim olmayı,oruc tutmayı,beş kuruş için dilenmeyi,ihtiyacı olanlara yardım etmeyi ve kendilerini gerçek mutluluğu bulmaya adamışlar. Bu uğurda ailelerinden vagecmisler oğul olmaktan,baba olmaktan daha en başında reddetmisler ve daha nicelerinden. Evet belki bizim göremediğimizi gördüler hissedemedigimizi hissettiler,kulakları kendi iç sesleriyle şenlendi. Peki şu kısacık hayatta bu eziyet niye? Neden hayatı olduğu gibi kabul etmiyoruz? Neden her şeyde ve her yerde bir anlam arıyoruz? Gerçekten insan olarak bukadar mi kaybolduk,bu kadar mı çaresiziz? Yoksa birşeylere bağlanıp sahip olunca mutlu mu oluyoruz yoksa kendimizi kandırıyoruz? Mutluluk insanın içindedir onun için yolculuğa çıkamaya gerek yok,mutluysan mutlusundur bir sebep olmasına gerek yoktur.Üzgunsende ,üzgünsündür içinden ağlamak geliyorsa bırak ağla çünkü hayat iyisiyle kötüsüyle var onu ve kendini olduğu gibi kabul et ve sev. Asıl mesele sevmek asıl mesele sırf gülü dikeni var diye onu sevmiyorsan ve mutsuz oluyorsan bu gülün suçu değil,senin suçundur. Hayat güllerin dikenleriyle birlikte olduğu bir yer ona kucak aç ve onunla bütünleş. Sevmeyi öğrenmek hayattaki en güzel öğretmendir. Not:Ateist değilim.

SiddharthaHermann Hesse · Can Yayınları · 202038,1bin okunma

··

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Primadonna