Gönderi

"Vedud, Vedud, Ya Vedud" Sabahın sessizliği içinde bir anda yükselen bu haykırışlar, köyün sıradışı insanı Divane'ye aitti. Her sabah güneşle birlikte evden çıkarken, önce kapının önünde durarak uzun bir süre etrafına bakınır ve sonra ellerini, gözlerini ve gönlünü semaya yönelterek "Vedud, Vedud, Ya Vedud" diye haykırırdı.
·
16 görüntüleme
Mehmet okurunun profil resmi
Vedûd, çok şefkatli, muhabbetli, sâlih kullarını çok seven ve onlarca çok sevilen, onları rahmet ve rızâsına erdiren; sevilmeye ve dostluğu kazanılmaya yegâne lâyık olandır. Sevgi ve dostluk hissini yaratandır.
Işık Parlar