Öncelikle Kitabı yazdığı ve Hayao Miyazaki'ye ilham olduğu için Diana Wynne Jones'a, Oscar'a aday olacak kadar güzel bir animasyon yaptığı için de Hayao Miyazaki'ye ve Hayao Miyazaki'yi de tanımamıza vesile olan TRT4(Çoçuk)'e sevgilerimi sunarım.. Kitabı okumaya başlayınca tekrar izledim ve seviyorum ya burayı deyip Ghibli'nin sunduğu koca hayal gücünün dokuduğu kalbi gösterdim (evet esinlenme olsa da çizimler de ayrı bir hayal gücü, hak yemeyelim) Önce filmini izledim ki filmi de ayrı güzel.. Elbette kitap ve film buz dağının görünmeyen yüzüydü.. İkisini de ayrı ayrı sevsem de kitabın bambaşka olması ve filme yansıtılmaması da üzdü.. İlginç olan kitap ve filmde bağdaşmayan yerlerden biri saçların rengi konusuydu.. Onun dışında ise Howl'un kırdığı yumurta sayısıyla filmdeki aynıydı ne tuhaf ama! Büyük kız kardeş olmak belki de Sophie'nin kendine yaptığı harici bir lanetti çünkü her kötü şeyi büyük kız kardeş olmasına bağlıyor.. Cadı onu lanetledikten sonra oldukça sakin şekilde karşıladı ve "Her şey yoluna girecek ihtiyar." dedi (kahretsin burası filmde mi vardı kitapta mı?! Hep şaşırırım işte böyle) Bu beni şaşırtsa da bunu iki şeye bağladım.. İlki Sophie'nin zaten hep kurtulmak ve tüymek için çok iyi bir neden aramasıydı (her ne kadar sağduyulu olsa da her insan sağlam bir nedenle tüymenin hep zararsız olduğunu düşünür ki bunun için kimse suçlanamaz ha?) İkinci olarak da yine kahretsin kitapta mı filmde mi olduğunu hatırlamadığım bir nokta: "Yaşlanmanın en iyi yanı da artık insanın hiçbir şeye şaşırmıyor olması.."demişti Sophie.. Bu da bana yapılan lanetin oldukça esaslı bir yaşlılık laneti olduğunu gösterdi öyle ki çoğu kez yaşlılara özgü söylemler ve davranışlar da bulunuyordu Sophie.. Bu sakinliği bu ikisinden biri kısaca.. Kitap filme oranla ve beklediğimden de komik çıktı.. Howl'un ve Sophie'nin atışmalarını gülerek okudum ve yazarın çok iyi iş çıkarttığını düşündüm.. Bir ara akışı kaçırıyorum sandım, her şey hızla birbirine karıştı.. Neyse ki topladım.. Karakter olarak Howl hep aşık olduğum serseri.. Aslen o kadar iyi niyetli ki ölmekten korkan bir yıldıza yaşaması için kalbini veriyor ve sürekli kızları sevmeye çalışıyor, elbette kalbi olmadığı için aşık olamıyor.. Kız düşkünü Howl aslında böyle mikemmal bir adam.. Kitap bana huzur verdi, yaşam enerjimi yükseltti.. Normalde okuduğum PDF dosyalarını silsem de (J.K.Rowling'inkileri sildim düşünün) bunu asla silmeyeceğim ve bulduğum an kitabını alacağım.. Kitabın sonuna doğru çoğu şeyi anlabiliyoruz onun öncesi hep bir acaba.. Kitap bitince bir miktar üzüldüm ama toparlandım ve iyi kitapların bitişinde yaptığım gibi usulca gülümsedim ve saygı duydum..