Bir kitaplıkta Aytmatov eseri yoksa bence o kitaplık eksiktir, yarımdır. Neden derseniz Aytmatov en çetrefil olayları bile basite indirgeyip sanki kafamıza civiliyor. Müthiş tasvirleri ile zaman ve mekan konusu asla muallakta kalmıyor. Aşağı yukarı bütün kitaplarinda da geçmiş ve gelecek arasındaki yoğun gidiş gelirşlere rağmen bunu çok iyi başarıyor.
Itaba grlirsek, üç hikâyelik bu kitabı ise bize yine dolu dolu mesajlar veriyor. Ilk hikayenin mesajı savaşın dehşeti ve sadece insanlara değil doğaya da ne denli zarar verdiği üzerine. Hem de yine bizi hiç savaş meydanına götürmeden.
Ikıncı hikaye ise insanın ne kadar bencil, ne kadar acimasiz ve ne kadar alcalabilecegi konusunda. Ismail denen bir kişinin benim hakkım diye diye kendi vatanına, köyüne hatta komşusuna ihaneti üzerinden günümüzde kitlelere bölücülere ve provokatörlere ulaşan mesajı. Karısının ise saflıkla ona inanışı ve masumiyeti temsili. Yine de o masumiyet kötülüğü yeniyor.
Üçüncü hikaye ise denizde dört kişilik bir kayık, sis ve dalgalar. Dörde bölünmüş yalnızlık, özveri, inanç ve en büyüğü de umut. Uzadıkça yaşam hakkını diğerine devredenlerin hikayesi.
Her okuyustan sonra tekrar okuyacağım diye rafa kaldırdığımız kitaplardan biri. Işte bu yüzden de Aytmatov eseri barındırmayan bir kitaplık yarim. Okuyucusu da eksiktir. Çünkü diğer kitapları daha net algilsmanızda büyük katkısı olacaktır.
Uzatıp kimseye eziyet etmeye gerek yok. 1k Aytmatov okuma etkinliği kapsamındaki ikinci kutabimi da bitirip etkinliğe katılımımı sonlandırıyorum. Siz devam edin gercekten değecektir.
