Ben, derdimin dert olmadığını 2014 yılında hastane de yattığım dönem de doktorların 1 ay ömür biçtiği kalp nakli bekleyen 12 yaşında ki bir kız çocuğunun gözlerin de gördüm, kendi derdimin dert olmadığını. O gözlerde ki yaşama isteği o gözlerde ki hayat ışığı ona daha güçlü bir beden veriyordu. Öyle de oldu aslında hiç yüzünden gülümseme eksik olmazdı hep gülümserdi. Doktorların bir ay yaşar dediği o güzel kız iki ay yaşadı, ve iki ayın sonunda kalp nakli yapıldı. Ailesinin gözlerin de uyku hiç olmadı çünkü hep yavrularının hergun ölecekmis korkularıyla geçirdiler o iki ayı. Ve mutlu son derler ya. İşte o mutlu sonu yaşadıklarında derinden bir iç çekip ne kadar büyüksün Allah'ım dualarımızı kabul ettin sesimizi duydun bize yavrumuzu bagisladin diyerek içli içli ağlayan o babanın sesi gözyaşları yıllardır gözümün önünden gitmez.
Öyle işte cancağızım, şükürsüzüz dilimiz kalbimiz yeterince sukretmiyor halimize. Sukretmiyoruz başımıza gelen sıkıntılara. Hep iyi şeyler olduğun da şükürler olsun Allah'ım demek olmaz. Derdin sana geldiği zaman da şükret ki derdi veren dermanı da versin.