Zeynep Sayın'ın ölümleri siyasallaştırdığımız için uzun zamandır unuttuğumuz dediği Ölüm Ahlakı. Bunun için kaleme aldığı Ölüm Terbiyesi kitabını okurken Şahsiyet dizisindeki bir kare geldi aklıma. Agah Beyin alzheimer olmasıyla beraber özel mamasını ve suyunu vermeyi unuttuğu için ölen kedisi. Kedi için yapılan bir mezar. Bir hatırayı devam ettiren küçük levhada yaşamaya devam eden imge: Münir Bey, Canım Kedim. (pbs.twimg.com/media/Da2j38bXk...) Unuttuğumuz bir ahlak: Ölüm Ahlakı. Ölümlere, ölülere ne olursa olsun, bir canın yitimi olarak saygı duyabilme ahlakı. Bir cenazeyi düzenin dışında, simgeselin dışında kimliklendirilemez olduğu için linç eden, yerlerde sürüyen bir vicdansızlık yerine, Yahudi cenazesi geçerken ayağa kalkan bir peygamberin hatırası: Ölüm Ahlakı. Kimi sayfaları neredeyse tekrar tekrar okumak zorunda kalmış olsamda okuması zevk ve felsefi anlamda vecd veren bir kitap oldu. Zira kitabı anlayabilmek -kimi pasajları- ciddi anlamda bir psikanaliz (Freud-Lacan) bilgisi gerektiriyor. Zira bir sanat kuramcının yanında bir yazınbilimcinin kimi yerleri oldukça girift bir kitabıyla karşıya karşıyasınız. Ölüm ahlakını unutan dünyevi bir iktidar arzusunun pençesinde inşaatlar yapan, ihaleden ihaleye koşan yeni Osmanlıcı İslamcılar için ayağı yere basan oldukça ağır eleştiriler var. Ölüm ahlakının temelleri için bin yıllar öncesine gidiyor Sayın Şamanizme kadar uzanan oradan Yesevilik, Bektaşilik, Melamilik, Kalenderilik yoluyla Anadoluya ulaşan baş/sız, hüküm/süz ve hükümran/sız bir sarsılmaya bir esrikliğe teslim olanların oluşturduğu bir mitos. Gezi direnişini Kalenderi, Melami, heretik öncülleriyle inceliyor Zeynep Sayın. Devlet tasavvufunun dışında şekillenen ve devlet tarafından sürekli kovuşturulmaya ve takibata uğrayan bir marjinal tasavvuf anlayışının bugün Alevilik fikrinin temellerini oluşturan bir izleğin ve geleneğin devamını olarak incelemiş gezi direnişini. Simgesel düzenin yani iktidar tarafından oluşturulmuş söylencelerin dışında bir gerçek olanın ahlakı mümkün mü? "Gerçek olan ahlakına sahip bir İslam'ın kurabileceği yegane cemaat ölüm cemaatidir; insana ait yegane aşkınlığın ölümün taavvursuzluğu olduğunu teslim eden, ölümü siyasallaştırmayan bir cemaattir." (s,156) Kendisini yaşadığı ülkeden sorumlu hisseden bütün herkesin okuması gereken bir eser.

Ölüm TerbiyesiZeynep Sayın · Metis Yayınları · 201895 okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Andrey Rublyov