Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

Haziran'da Ölmek Zor
"Seçkin bir kimse değilim, ismimin baş harflerinde kimliğim. Bağışlamanı dilerim..." diyerek dünyadaki acziyetini itiraf ediyordu Zarifoğlu. "Gökyüzüne bakmayanların kalbi daha çabuk kirlenir" diyecek kadar da gökyüzü aşığıydı. Zaten pilot olma isteğini başka türlü nasıl açıklayabiliriz ki. Ama hayat onun kanatlarını kırmış ve seyahatlerine otostop ile dünyanın bir kısmını gezerek devam etmenin doğruluğuna inanmış ve başarmıştır da. Seyahate sadece bedeni değil ruhu ile de çıkan Zarif Adam ara sıra kendine seslenmiştir: "İçim, ey içim bu yolculuk nereye? Yine bir şehrin ölümünü başlatır gibisin". Ve bir diğer sözleri kendi içine sorduklarını cevaplar niteliktedir "Bu dünya soğuk, Rüzgar genelde ters yöne eser. Limon ağaçları kurur. Bahaneler hep hazır. Güzel günler çabuk geçer. İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi..." Hep gitmeye hazırdır sanki Zarifoğlu. Hep bir anı, zamanını beklemektedir aklından hiç çıkarmadan. Der ki: "Burası benim için bir gün içimdeki bütün ölüleri gömüp gideceğim bir mezarlık..." Dünya adlı bu mezarlığı ziyareti kısa olur onun. Bir selam verip geçmiştir adeta. "Biliyor musunuz ben bu çağdan nefret ederim, etimle kemiğimle hücrelerimle nefret ederim..." diyecek kadar da sevememiştir yaşadığı çağı. Çünkü onun yaşadığı çağ da gençler kafasında olması gerekenlere uymamaktadır. İnancı, davası ve aşkı olan bir kalem savaşçısıdır o. "Ve giderek bütün gençleri saran bir gırgır furyası, bir gevezelik, malayanilik, bir seviyesizlik..." durum onu ziyadesiyle rahatsız eder. Savunmaya geçenlere de iki çift lafı vardır muhakak: "Yani kişi, İslamiyetin işine geldiği kadarını yaşayamaz." der. Nasıl da haklıdır... Daha nice nice şeyler yazmıştır. Fakat nihayetinde "kuşlara takılıp gidiyor aklım" diyen Zarif bir adamdır. Ve birgün ruhu da takılıp gider kuşlara... 7 Haziran 1987 yılında çekip gitmiştir nefret ettiği çağı ve sevdiği gökyüzünü ardında bırakarak. Gidişine bir sözü vardır. Bu sözünü dostu Erdem Bayazıt işitir: "kırlarda çiçekler artık bensiz açacak..." Kırlar onsuz kalmıştı ve bizim için "bitti o şiir, başka mısra gerekmez" deme zamanıdır. Türk şiirinin Zarif adamı, "bak şairin yarım, şiirin köle kaldı."
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.