Erich Maria Remarque
Ah anne, anne! Ben sana göre hala küçük bir çocuğum. Başımı kucağına koyup da niçin ağlayamıyorum? Niçin hep ben kuvvetli, hep ben metin olmak zorundayım. Ne kadar isterdim, bir defa da ben ağlasam, ben teselli edilsem! Doğru, bir çocuktan fazla bir şey değilim ben; kısa pantolonum henüz dolapta asılı... Çok da olmadı ki; niye geçti gitti o günler?”
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.