Çocuğumuz sosyalist olduğunda, artık irfanî duygu ve manevi durumu yok oluyor. Tarikat ârifi olduğunda, artık sosyal sorunlara karşı o kadar gayretsiz oluyor ki onun bu irfanı nefret vermekten başka bir işe yaramıyor. Her ikisinden de el çektiğinde, insanın o varlıksal benine ve egzistansiyalist özgürlüğe eriştiğinde; hippi, Batılı egzistansiyalist, kahvede oturan, saçmalık ve anlamsızlığa meyleden birine dönüşüyor.
Sayfa 76 - Fecr YayınlarıKitabı okudu
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.