Hayat büyük bir çağıltıyla ama öylesine derinden akıyor ki farkında olmuyoruz hiçbir şeyin. Sonrasında küçük izler kalsa da aslında her şey sadece yaşandığı anda kalıyor. Yaralar kabuk bağlıyor yalnız. O anı hatırlıyorsun bazı zamanlar, burnun sızlamaya başlıyor. Her şeyden kaçmak istiyorsun. Kaçış yok. Gittiğin her yerde var olmanın başka bir boyutu çıkacak karşına. Biriktirdiklerinle. Yaşamayı öğreneceksin. Bir masal kahramanı değilsin devleri alt edecek. İnsansın, canınla, kanınla insan. Düşeceksin. Kalkmayı öğreneceksin. Ölecek sin. Yaşamayı öğreneceksin.
Sayfa 94 - Hece ÖyküKitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.