Yabancı kaset reyonunun önünde duruyorsun. Sağ elinde iki naylon poşet var. Saçların kazınmış, arada bir burnunu çekiyorsun. Birkaç saat sonra, fotoğraflarını tarih sırasına göre yerleştiren ailenle televizyon seyredeceksin. İyi evlat, kazanması gereken umut, yitik ruh olacaksın. Sokağın gürültüsüne kanıp, sessizliğin büyük gürültü olduğunu unutacaksın. Cebinde bir paket kağıt mendil olup olmadığını yoklayacaksın. Sol yanağında derin bir yalan kabuk bağlamış. Sabahtan beri hiç yemek yememişsin. Bikaç kadını düşünmüşsün, en berbat olanın ben olduğuma karar vermişsin. Kabus gibi... Rezil, fena, pis demişsin. Tam meryın feytful'un albümünü alacakken vazgeçmişsin. Aferin, iyi etmişsin. Derin, ağır, kırmızı sevmezsin. Ayakkabı numaranı, boyunu, kilonu, okuduğun okulun adresini ezberlersen herkesin içinde omuzların dökülmeden yürüyebileceğini söylemiş birileri.
Gülmüşsün.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.