"Son Nöbet" her zaman olduğu gibi zekice hazırlanmış bir Stephen King kitabı. Aynı zamanda Bill Hodges üçlemesinin de son kitabı. Zaten serinin diğer iki kitabında (Bay Mercedes ve Kim Bulduysa Onundur) King'in polisiye üzerinde de kalemini ne kadar iyi konuşturduğunu görmüştük. Fakat, Son Nöbet polisiye çerçevesinin biraz daha dışında bir kitap. Başlamadan önce araştırdığımda biraz da doğaüstü muhabbetlerle karşılaşağım hakkında duyumlar almıştım. Nitekim biraz öyle oldu, fakat tam anlamıyla değil. Neden tam anlamıyla değil? King'in doğaüstü kalemini bilen bilir; Son Nöbet'tekinden çok daha farklı bir üsluptadır. King burada tamamen mistik bir kalem kullanmamış, serinin başından beri benimsediği gerçeğe yakınlık algısını korumuş. Bunu yaparken kesinlikle zorlanmamış fakat diğer iki kitabın izlediğinden çok daha farklı bir yol izleyen Son Nöbet, alışması zor bir kitap olabilir. İki kitapla yeteri derinliğe ulaşmış olan karakterleri iyi tanıyoruz. Zamanın da geçmesiyle karakterlerin geçirdikleri değişimler güzel yansıtılmış. Bill, Jerome ve Holly üçlüsü yine oldukları gibi bizlerle, biz de onları iyi tanıyoruz. Bu sefer göğüs gerdikleri zorluklar ise biraz daha zorlayıcı. Bu yüzden aralarındaki bağları iyi tutmalılar, birbirlerini korumalılar. Son Nöbet, diğer iki kitaba göre daha kısa. Bu yüzden midir bilemem ama sanki birkaç bölüm aceleye gelmiş ya da kısa kesilmiş gibi geldi bana. İkinci kitaba göre bu kitapta, serinin ilk kitabına yapılan göndermeler daha fazla olduğu için aşina olduğumuz birtakım olayları yeniden görüyoruz. Belki de bunun nedeni budur, ya da bana bu yüzden böyle düşündürmüştür. Her halükarda; şikayet ettiğim bir durum değil. King'in kalemi Hodges üçlemesinde biraz daha farklı gelmişti bana. Eminim sizde de aynısı olmuştur. Anlatım tarzı, kullandığı dil... Sanki farklı bir tarza her şekilde uyum sağlamış gibi. Yalnızca tarza değil zamana da aynı şekilde uyum sağlamış. Ki bunu diğer iki kitaptan da biliyorsunuz. Gelişen teknolojiye ayak uydurmak King için zor değil, fakat elbette yaşı ilerlemiş her birey gibi o da bazı gelişmeleri tuhaf karşılayabiliyor. Bu yüzden kitapta bazı yerlerde karşımıza çıkan "kafası karışmış Bill Hodges" tiplemesine King'in kendinden esintiler kattığını da söyleyebiliriz. Son Nöbet, hem kendi serisinin diğer kitaplarına; hem de ucunun dokunduğu tarzın diğer kitaplarına göre fazlasıyla farklı bir kitap. King'in ilk iki kitapta yarattığı gerçeklik algısını bu kitapta ortaya çıkardığı doğaüstü olayları aktarırken bile korumayı başarması takdir edilesi bir durum. Serinin kendi içinde değerlendirme yapacak olursak ilk kitabın yeri bende ayrıdır. Fakat, Son Nöbet'in bizleri sürükleyici bir film gibi koltuğa mıhladığı gerçeğini göz ardı etmemek gerek.

Son NöbetStephen King · Altın Kitaplar · 2017474 okunma

··

35 görüntüleme

Fatma Yılmaz

@Suveydanaz ·

24 Mart 2019 21:54

2.kitabı okuma şansına erişemeden 3.kitap Son Nöbet elime geçti. Sormak istediğim acaba 2.kitabı okumadan 3.kitaptan bişey anlar mıyım?Cevaplarsanız sevinirim.

Berkecan

@BekoTuran ·

24 Mart 2019 23:29

İkinci kitap bir nevi geçiş hikayesi anlatıyor fakat seriyi tam sırasıyla okumanızda fayda var diye düşünüyorum.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Berkecan