Gönderi
“Aynıydılar, birdiler: insanlaştırılmış makineler, kusursuzlaştırılmış insanlar. En somut, en heyecan verici güzellik, uyum, müzik buydu...” “...Bu sevdiğin anlamına gelir. Seni korkutuyor çünkü senden güçlü. Nefret ediyorsun çünkü korkuyorsun. Seviyorsun çünkü iplerini eline alamıyorsun. İnsan sadece köle edemediğini sever...” “ ...İnsan bedeni, bu “daireler” kadar aptalca yapılmıştı; insan kafaları saydamsızdı ve bu minik pencereler, yani gözler dışında içimi görmenin yolu yoktu...”
Kitap disütopik bir romandır. Kitap gelecekte var olan otoriter bir devletin inançlarına körü körüne bağlı bir vatandaşı ve aynı zamanda matematikçi olan D-503’ün günlüklerine yazdığı notlardan oluşuyor. I-330 adlı kadına aşık olmasıyla değişimini anlatan kitap oldukça güzel ilerliyor. Çizdiği dünya oldukça farklı ve etkiliyici olan kitap insanı aynı zamanda ürkütüyor. Özgürlüğün olmadığı (ki yazar sık sık olmamasına ilginç vurgular yapıyor) ve insanların özgür olmadığı için mutlu olduğu, kitapta herşeyin matematikle güzelleştiğine tüm uyum ve güzelliklerin matematikle olduğuna sıkı bir inanış ve vurgu yapılıyor. Kitabın çizdiği dünyada özgürlüğün olmaması ve D-503’ün bunu aramaması, mutluluğunu özgürlüğün olmayışına bağlaması şu an yaşadığımız dünyadaki biz özgür insanlar için anlaması ve sindirmesi pek mümkün değil gibi. Okurken sık sık kendimi onun yaşadığı dünya da hayal etmeye çalıştım ama açıkçası çok bana göre bir dünya değil.
Özellikle George Orwell’ın Bin Dokuz Yüz Seksen Dört adlı kitabını okuyanlar ve sevenler için kitap birebir. Zaten Zamyatin; George Orwell, A. Huxley gibi yazarların öncüsü ve esin kaynağı olmuş. Okunması gereken bir kitap tekrar bir gün açıp yine rahatlıkla okuyabilirim.
·
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.