Ama bir ayağı çukurda olsa da gönül kocamıyor; göğsündeki yüreği hep gençlikteki gibi çarpıyor. İşte o yüzden insanın düşleri, düşünceleri hiç değişmezler; o yüzden insan düşlerde, düşüncelerde ölümsüzdür, özgürdür. Düşlerde yedi kat göğe çıkar, düşlere yedi kat yerin dibine inerdi. İnsanoğlu yücedir, çünkü ecel saatine değin yaşamdan kopmaz, kendini ölmüş saymaz. Ama ölüm öyle midir? İnsanın neler çektiği, düşünceleriyle nerelere yükseldiği, hangi düşler kurduğu, zekasının nerelere, ne derece eriştiği vız gelir ölüme. Neden böyledir bu? Evren neden böyle kurulmuş?
Sayfa 301 - Cem yayınları