Öykücülükte zirve isim Zweig. Bu onun 15. okuduğum kitabı. Genel olarak korku,karamsarlık,acı temalı öyküleri var. Bu da hayret verici acıydı. Böyle bi son üzdü. Yaşlı bir çiftin sakin bir yere taşınıp hayatlarına devam ederken , komşularının bir bebeği olur. Birlikte mutlu mesut yaşarken bir cinayet olur! Peki katil kimdi? Fakat o andan beri bu dehşet verici düşünceden kurtulamıyorum: “Oydu. O yaptı.”
