*Spoiler içerir* Bir çok anlamda kitabı çok sevdiğimle başlamak isterim nedenini anlamadığım bir şekilde herkes tessa’nın kararsızlığından nefret etmiş ama ben yazarın o duyguları tessaya tamamen güzel bir şekilde yüklediğine inanıyorum ben onları hissettim. Ayrıca aşk üçlemelerinden tiksinen ve aşk üçlemesi okumamaya çabalayan biri olarak en sevdiğim aşk üçgeni oldu açık ara fark ile will, jem ve tessa ayrı ayrı ve beraber o kadar mükemmel karakterler ki onlara hayran olmamak elde değil . Ama bahsetmek istediğim tek kötü özellik yazar uzunca (600-700) sayfalık bir kitap yazmış ve kitabın neredeyse 450-500 sayfası yavaş yavaş yayılarak yazılmış son 100-150 sayfada birden herşeyi toparlamaya çalışırken eline yüzüne bulaştırmış denilebilir . Yani o kadar açık kapı / soru kaldı ki aklımda mesela bir kaçı? - ÖO dan hatırlayacağımızı gibi periler yalan söylemez, peri birisi partine tessa ya onda peri kanı olduğunu söylemişti . Tamamlanmayacaksa neden böyle sorular oluşuyor? - Jem sırf tessayla sağlıklı vakit geçirmek için ölmeyi kabul ettiği halde ve onu güvenli ellere teslim ettiğine inandığı halde neden sessiz kardeş olmayı seçti?(ölmekten korkmak!) - Sessiz kardeş olmanın zorlukları sürekli dile getirilirken ölecektim sessiz kardeş olayım , çare buldum çıkayım mantığı nedir? - Jem sessiz kardeş olduktan sonra içindeki yin fenin miktarı değişmeyecek diyordu bu durumda sessiz kardeş olmaktan vazgeçtikten sonra eski ölmek üzere haline dönmeliydi? - Ayrıca mortmain olayı nasıl o kadar basit kapanabilir ? Gibi ayrıca kesinlikle will’in , düğünün , yaşamlarının daha fazla anlatılmasını beklerdim yani seri ve karakterler mükemmel olsalarda sonu üstün körü kapatılmış gibi geldi ve içime sinmedi.

Mekanik PrensesCassandra Clare · Artemis Yayınları · 2020966 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

MELİKE GÜL ÖZKAPLAN