"Tecrübeyle sabittir ki dua etmek için iç huzuru, şükran, aşk ve hayranlık duyguları, korku ve kargaşadan çok daha düzgün bir altyapı sunarlar, eli kulağındaki tehlikenin dehşetine kapılmış biri, Tanrı'ya dua etme ödevini rahatlık içinde yerine getirmeye, hasta yatağında tövbe eden birinden daha uygun değildir. Tanrı'ya dua etmek, bedenin değil zihnin bir eylemi olduğu için, bu zihin karışıklığı bedensel yetersizlik kadar büyük, hatta ondan bile büyük bir şey olsa gerek."
Sayfa 185Kitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.