Bu ahlaksal tutumun tüm kuramsal ve uygulamalı özgeciliği nasıl yok ettiği konusunda Ploutarkhos, Marius'un Yaşamöyküsü'nde (Paralel Yaşamlar, 21, 7-8) korkunç bir tarihsel belge aktarıyor. Kimberlerin tüyler ürpertici yok oluşu anlatıldıktan sonra, Marsilyalıların asma bahçelerini onlarla gübreleyebilecekleri kadar çok ceset biriktiği söylenir. Buna elverişli yağış eklenmiş ve o yıl en verimli üzüm ve şarap yılı olmuş. İmdi "Sayın Tarihçi" halkın bu trajik yok oluşunu hangi yorumla vermektedir? Ploutarkhos, tanrının, koca, soylu bir halkın tümünü Marsilyalı philisterlere (eski İsraillilerin, Yahudi olmayan komşularına verdiği ad) verimli bir ürün hasatı sağlamak için öldürüp çürütmesini 'ahlaklı' buluyor. Dolayısıyla bir halkın dışkı yığını haline gelmesi bile ahlak bağnazlığı coşkusu için beklenen bir fırsat yaratmış oluyor!
Sayfa 53Kitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.