Şehzade Bayezid'in Af Dileyen Şiiri
Ey serâser 'âleme sultân Süleymânum baba,
Tende cânum cinim in içinde cânânum baba,
Bâyezidına kıyar mısın benim cânum baba?
Bî-günânım, Hak bilûr, devletlü sultânum baba.
Enbiyâ-! ser-defter, ya'ni ki Âdem hakkiyçûn
Hem dahi Musâ ile İsâ ü Meryem hakkiyçûn,
Kâinatun serveri, ol rûh-i a'zâm hakkiyçûn,
Bî-günâhım, Hak bilûr, devletlû sultânum baba.
Sanki Mecnunam, bana dağlar başı oldu durak,
Ayniub bi'l-cûmle mâl û mülkden düşdüm ırak,
Dökerüm göz yaşunu "Vâ-hasretâ dâdû'l-fırak"
Bî-günâhım, Hak bilûr, devletlû sultânum baba.
Kim sana arzeyleye hâlim eyâ Şâh-ı kerîm?
Anadan, kardaşlarumdan ayrılub kaldum yetîm,
Yok benûm bir zerre isyânum, sana Hakdur ‘alîm,
Bî-gûnâhım, Hak bilûr, devletlû sultânum baba.
Bir nice ma'sûmum olduğun şehâ bilmez misin?
Anlarun kanuna girmekden hazer kılmaz mısın?
Yoksa ben kulunla Hak dergâhına varmaz mısın?
Bi-gûnâhım, Hak bilûr, devletlü sultânum baba.
Hak-te'âlâ kim cihânun Şâhı itmüşdûr seni,
Öldûrûb ben kulunu, güldürme şâhım düşmeni.
Gözlerûm nûru oğullarumdan ayırma beni,
Bî-günâhım, Hak bilür, devletlü sultânum baba.
Tutalum, iki elûm başdan başa kanda ola.
Bu meseldûr söylenûr kim, "Kulgünâh itse n'ola"?
Bâyezid'ün suçunu bağışla, kıyma bu kula,
Bî-günâhım, Hak bilür, devletlû sultânum baba.
"ŞÂHÎ"
Sayfa 187Kitabı okudu
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.