selim koç: İnsanları “daha iyi yapma” çabası, “iyi” ile “kötü’yü zıt iki “realite”, zıt iki “değer” olarak kabul eden bir anlayışa dayanır. Bu anlayış “iyi ile kötü zıtlığında, iyi ile kötünün karşılıklı olarak birbirini şart koşmasının tartışılamıyacak kadar kesin olduğunu kabul etmez; aksine İkincisi ortadan kalkmalı, yalnız birincisi kalmalıdır; birinin var olma hakkı vardır, diğeri ise hiç v a r o l m a m a l ı y d ı ”. Ancak bu, insan realitesinin yarısını dondurmak demektir. Çünkü bu, başka başka yapılı insanların, zıt değerlendirmeler yapan insanların varlığını görmemezlikten gelmek, hayattaki bu ikiliği görmek istememek demektir; hayatın ve kişinin çatışmalı yapısını, sürekli olarak çatışan değerlendirme tarzlarının kaçınılmazlığını görememek demektir; insanları, bir gerçeğin yarısını ağır bastırarak “terbiye etmek”le yobazlar meydana getirmeyi istemek demektir.

İnsanları “daha iyi yapma” çabası, “iyi” ile “kötü’yü zıt iki “realite”, zıt iki “değer” olarak kabul eden bir anlayışa dayanır. Bu anlayış “iyi ile kötü zıtlığında, iyi ile kötünün karşılıklı olarak birbirini şart koşmasının tartışılamıyacak kadar kesin olduğunu kabul etmez; aksine İkincisi ortadan kalkmalı, yalnız birincisi kalmalıdır; birinin var olma hakkı vardır, diğeri ise hiç v a r o l m a m a l ı y d ı ”. Ancak bu, insan realitesinin yarısını dondurmak demektir. Çünkü bu, başka başka yapılı insanların, zıt değerlendirmeler yapan insanların varlığını görmemezlikten gelmek, hayattaki bu ikiliği görmek istememek demektir; hayatın ve kişinin çatışmalı yapısını, sürekli olarak çatışan değerlendirme tarzlarının kaçınılmazlığını görememek demektir; insanları, bir gerçeğin yarısını ağır bastırarak “terbiye etmek”le yobazlar meydana getirmeyi istemek demektir.

Nietzsche ve İnsan İoanna Kuçuradi

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

selim koç