Cahit Zarifoğlu şiirlerinde olduğu gibi hikayelerinde de kapalı bir dil kullanmış. Anlamak için emek ve uğraş gerektiren çok yönlü yorumlara açık bir kurguya dayalı hikayeler sunuyor bize. Hikayeleri anlaşılmaktan ziyade katharsis kavramının ifade ettiği sanat üretme ve dinginliğe ulaşma arzusunun meyveleri olarak karşımıza çıkıyor...
