Bütün o büyük korkular... Bir alışkanlıklar duzenliliği...bununla sınırlıydı. Ama biliyor musunuz, Bay Brul, çocuklara on altı yıl süren bir alışkanlıklar duzenliliği dayatmak alçaklıktır? Zaman çarpıtılıyor, Bay Brul. Gerçek zaman mekanik degildir hepsi birbirine eşit saatlere bölünmez.. gerçek zaman, kendi içimizdedir... Her sabah yedide kalkın... öğlen yemek yiyin, dokuzda yatın... ve asla kendinize ait bir geceniz olmayacak... denizin alçalmayı bırakıp durduğu, yeniden yükselmeden önce gece ve gündüzün birbirine karışarak birleştigi ve tıpkı okyanusa kavuşan nehirlerin yaptığı gibi bir coşku seti oluşturduğu, dingin bir zamanın varolduğunu asla bilmeyeceksiniz. On altı yılımın gecelerini çaldılar benden, Bay Brul. Başka şeylerin yanı sıra. onları da çaldılar... Amacımı çaldılar benden, Bay Brul. Beşinci sınıfta, altıncı sınıfa geçmenin tek hedefim olması gerektiğine inandırdılar beni.. son sınıfta, bitirme sınavını vermem gerekti... ve daha sonra, bir diploma... Evet, bir amacım oldugunu zannettim, Bay Brul.. ve hiçbir şeyim yoktu... Başı sonu olmayan bir koridorda, bazı budalaların arkasına takılıp, başka budalaların önünde ilerliyordum. Size zorlanmadan yutturmak için, acı tozların kapsüllere konulması gibi, diploma denen eşek postlarıyla kaplanıyor hayat.. Ne ki, Bay Brul, hayatın gerçek tadını tercih ederdim, bunu artık biliyorum.
Sayfa 124Kitabı okudu
··
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.