Adam Smith oy atma özgürlüğüne sahip olmayabilirdi ama düşünce ve ifade özgürlüğüne sahipti ve bu sayede çalışmaları düşünce piyasasını sonsuza dek zenginleştirebildi. Düşünce piyasası ile demokrasi arasındaki ilişki reddedilemeyecek kadar gerçek olsa da çok partili demokrasi ve seçimlerle iş başına gelmiş bir hükümet olmadan da gelişen bir düşünce piyasasına sahip olmak mümkündür. Düşünce piyasasının demokrasilerin çoğunda geliştiği ama demokratik olmayan ülkelerin çoğunda büyük baskılara maruz kaldığı doğrudur. Bununla birlikte çoğunluğun zorbalığı da düşünce piyasasının önünde büyük bir engeldir. Çok partili bir ortamda siyasi liderler siyasi meşruiyetin nihai kaynağı olarak görülen çoğunluğun desteğini kazanmaya çalışırken siyasal sistem içinde çok az kişi samimi ve anlamlı siyasi tartışmalar yürütebilir. Bir demokraside bile siyasal sistem yaşamını sürdürmek için oylara muhtaç hale geldiğinde düşünce piyasasını ne derece desteklediği çok da önem verilmeyen bir konuya dönüşebilir.
Sayfa 364Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.