Büyük sıcaklar bastırdığında hırçınlaşırım.Gördüğüm kadarıyla, yaz saatlerinin ışığı sert bile olsa, kim olduğunu bilmeyen varlıklara tatlı gelebiliyor. Ama bende böyle olmuyor. Taşkın dış hayatla, hissetmeyi ya da düşünmeyi bilmeksizin hissettiklerim, düşündüklerim – sonsuza dek mezarsız bırakılmış duygularımın cesedi arasındaki fark fazlasıyla şiddetli. Adına evren denen bu şekilsiz vatanda, doğrudan bana baskı yapmasa da varlığımın birtakım gizli ilkelerine saldıran zorba bir düzende yaşıyor gibiyim. İçimden usulca, gizlice, erkenden imkânsız bir sürgünü özlüyorum.
Sayfa 546
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.