Benim kendisinden nefret ettiğime inanan biri,onu geniş bir gülümseme ile selamladığımı görünce apışıp kalıyordu.O zaman, yapısına göre ya bendeki ruh büyüklüğüne hayran oluyor yada ödlekliğimi küçümsemeyle karşılıyordu,oysa bu davranışımın nedeni daha basitti:Adını bile unutmuştum adamın.İlgisiz yada nankör kılan aynı sakatlık o zaman büyük ruhlu hale getiriyordu beni.
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.