Romalı ozanlardan birinin, yaşamdan ayrılmamızı bir şöleni bırakmamıza benzettiğini anımsıyorum. Eğlence anlarını ille uzatmak, birkaç dakika daha dostlarının yanında kalmak için çabalayanları gördükçe, bunu düşünürüm ara sıra. Ah! Ne de kısacıktır bu eğlencelerin en çok uzatılanı bile! Şölenden en erken gitmekle en sonuna değin kalmak arasındaki ayrım ne denli önemsizdir! Yaşama bakmanın en iyi yolu budur işte. Ölümden korkmamızın en doğru nedeni, dostlarımızdan ayrılmak istemeyişimizdir. Oysa, dostlarımızın yanında kalmak mutluluğu bile, öyle kısa sürer ki, akıllı bir kişi önemseyemez bunu.
Sayfa 264 - İletişim Yayınları, 1. Baskı, 2015, Çeviri: Mîna UrganKitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.