Gönderi
78 syf.
·
Not rated
(...)
Saraylar saltanatlar çöker
kan susar birgün
zulüm biter.
menekşelerde açılır üstümüzde
leylaklarda güler.
bugünlerden geriye,
bir yarına gidenler kalır
bir de yarınlar için direnenler...
Bu dizeler benim için çok farklı bir anlam ifade ediyor, çok derinlerde bir yerlere dokunuyor. Bütün bir hayatını yaşamını adadığı idealleri, sadece meslek değil onun için herşey demek olan kavramları bir gecede hiçbir suçu olmadığı halde kaybeden yetmezmiş gibi hiç hak etmediği muamelelere maruz kalan ve bu adam nasıl toparlayacak diye hepimizi endişelere boğan çok değer verdiğim subay olmaya belki de en çok layık olan bir abimle özdeşleşmişti 2016 sonlarında benim için. Çünkü hepimizin toparlayamayacağına inandığımız o adam çok daha güçlü kalkmıştı ayağa, aldığı eğitimin hakkını vererek, asıl idealinin hedefinin ne olduğunu unutmayarak, lafta sözde değil adam gibi adam olduğunu bir kez daha kanıtlayarak ve her umutsuzluğa kapılacak gibi olduğunda ya da karşısına geçip utanmazca konuşanlara karşı bu dizeleri okuyarak direndi. Bu şiir kitabının devrimin ve aşkın kitabı olduğunu bildiğim için okursam sanki dizeler başka anlamlar kazanacak ve ben değer verdiğim insana haksızlık edecekmişim geldi bana bu yüzden kaç kez sahafta ,kütüphanede görmeme elimin gitmesine rağmen okumamış okumaktan kaçınmıştım. İşte hayat ya bu aradan 2 yıl geçti o adam pes etmedi bu yaşa gelmişim şu kadar emek vermişim şöyle haksızlığa ugramışım şu bu demedi yani öleceğini anlamış hasta bir zürafa gibi çukuruna çekilmek yerine gerçek bir asker gibi kanının son damlasına kadar savaşmayı tercih edip şimdi hukuk fakültesini kazanmış üstüne bir de 1. Sınıf bölüm birinciliği ile bitirmiş bir adam var karşımda. Elbette bu öyle 2 satırla anlatılacak bir süreç değil ama benim kıt kanaat kelimelerle anlatıp basitleştireceğim bir zafer de değil bu yüzden fazla uzatmıyorum. İşte ben o adamla bugün tesadüf eseri Türkiye'nin bambaşka bir yerinde bir sahilde karşılaştım laf arasında ona bu kitabı hala okumaktan kaçtığımı söylemişim ve akşam kuzenlerle otururken bir anda masaya kocaman gülümsemesiyle yaklaşan bir adam var elindeyse bir kese kağıdı(bunun da ayrı hikayesi var ama neyse) bizimkiler hayırdır aniden ortadan kayboldun neredeydin diyorlar o da hayatımda ilk kez beni azimli olmaktan idealler uğruna savaşmaktan dolayı kötü hissettiren bir minik fare vardı o sorunu halletmeye gittim diyor. Evet o minik fare benim evet beni kitap okuma özgürlüğünden men ettiğini düşündüğü için kendini suçlu ilan etmiş ve o kitabı kendisi alıp okuyup bazı yerlerin altını çizip bazı yerlere not düşüp bir de kağıda yine hayatım boyunca kulağıma küpe edeceğim kendi cümlelerini hediye etmiş.
Söyleyecek yazacak çok şey var ama ben yine susmayı tercih ediyorum. Küçükken de böyleydim bugünde böyleyim yarında böyle olacağım eğer benim için çok değerli olduğunu düşündüğüm bir şey olursa o olayla nesneyle kişiyle ilgili ağzımı açıp tek laf etmem ki değersizleşmesin bana kalsın bende kalsın ...
Sadece tek bir şey :
Aklım almıyor, bu adamlara nasıl kıydınız ?
··
24 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.