Sükût Sığınağı
Suskun bir akşamüstüydü. Bulutsuz ve dingin gökyüzü altında göz alabildiğince uzanan çimenlerin üstüne bağdaş kurup oturdu. Havada; karanfil, şebboy, çam, dut, erik, zeytin ve çimenin temiz havayla karışarak oluşturduğu sessiz bir koku vardı. Bu sessizlik kokusuna kuşların, böceklerin ve çekirgelerin rüzgarın fısıltısıyla karışan ruh arıtıcı
··
34 görüntüleme
Çok hoştu kaleminize sağlık içinde kedi geçen her şeyi seviyorum :) Kedilerden yana hiçbir konuda şüphem yok. Ama umarım toprak dediğiniz gibi yargılamadan bağrına basıyordur. Yoksa nerde kaldı analığı..
Teşekkür ederim.:) İnsanin insana yaptığı yargılamaları başka hiçbir varlık diğerine yapmıyor kanatindeyim, buna toprak da dahil. Tekrar teşekkürler okuduğunuz ve yorumunuzu paylaştığınız için.
1 sonraki yanıtı göster
Bu yazıda olanları da hiçbir şey yazmadan anlatmanın bir yolu olabilir miydi, bu yorumu da hiçbir şey yazmadan yorumlamanın bir yolu?
Demek ki susmak da bir yere kadar, sözcüklere ihtiyaç var. Sadece konuşmak değil, yazmak da suskunluğu bozmaktır.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.