“Göğe Bakma Durağı” şiiri, Turgut’un yaşamı içinde bir dönüm noktasıydı. “Dünyanın En Güzel Arabistan’ı” kitabında yer alan, bugün düşünüyorum ki duymayan bilmeyen kimsenin kalmadığı bu şiir, okuyucusuyla 1959’da buluştu. Dönüm noktası olmuştu, çünkü kurduğu cümlelerde kullandığı yeni imgeler modernist bir yaklaşım içeriyordu. İsminden bile duygusallık akan şiir diye tanımlıyorum ben “Göğe Bakma Durağı”nı ve onu, bir kuplecik de olsa, paylaşmak istiyorum sizinle. Başka türlüsü olmaz. Çünkü biliyoruz, tek bir gökyüzü var ve hepimiz şuramızda taşıdığımızla aynı gökyüzünün altındayız. Tek yapmamız gereken başımızı kaldırıp bambaşka şeyler görmek… “… Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum, göğe bakalım Tuttukça güçleniyorum, kalabalık oluyorum Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi, ağaçlar gibi Sularım ısınsın diye bakıyorum, ısınıyor Seni aldım, bu sunturlu yere getirdim Sayısız penceren vardı, bir bir kapattım Bana dönesin diye bir bir kapattım Şimdi otobüs gelir, biner gideriz Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç Bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat Durma kendini hatırlat Durma göğe bakalım”

Göğe Bakma DurağıTurgut Uyar · Yapı Kredi Yayınları · 202332.9k okunma

·

1 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

noname