Ve hiç kimseniz, hiçbir şeyiniz yok, dünyayı dolaşıyorsunuzdur bir bavul ve bir kitap sandığıyla ve aslında meraksız. Bu, nasıl bir hayattır aslında: Evsiz, miras eşyasız, köpeksiz! En azından hatıraları olsaydı insanın. Ama kimin var ki? Çocukluk olsaydı, o sanki gömülmüş. Belkide bütün bunlara ulaşabilmek için yaşlanmış olmak gerekiyor. Yaşlı olmayı güzel bir şey diye düşünüyorum.